Strákapör

Kristófer minn er heima hjá mömmu...að minnsta kosti næsta klukkutímann. Hann sat á rúmstokknum í sakleysi sínu í morgun og var að klæða sig í fötin sín, þegar Þorgeir óviti SPARKAÐI honum úr rúminu! Og ég horfði á og gat ekkert gert nema öskrað! Ótrúlegt, ég er enn að jafna mig. Að vísu held ég að við höfum sloppið vel, en ég þori ekki annað en að vera viss og fylgjast með....þessir strákar!